To drewno pali się w kominku inaczej niż wszystkie. Czy warto?
Wybór właściwego drewna do spalania jest istotny dla utrzymania ciepła w zimne dni. Choć wiele osób decyduje się na tradycyjne gatunki, warto zastanowić się nad innymi opcjami. Jednym z mniej popularnych, ale ciekawych wyborów jest wiąz. Czy to drewno nadaje się do Twojego kominka lub pieca? Dowiedz się, jakie ma cechy, jakie ciepło generuje oraz jakie są jego mocne i słabe strony w porównaniu z innymi rodzajami drewna opałowego.
- Wiąz jako opał: zalety i wyzwania
- Wiąz jako paliwo: zalety i ograniczenia
- Zalety i wady drewna wiązowego
- Porównanie wiązu z innymi rodzajami drewna
- Wiąz jako paliwo: zalety i wady użytkowania
Wiąz jako opał: zalety i wyzwania
Wiąz to drzewo liściaste rosnące w Europie i Azji, cenione za swoją wytrzymałość i elastyczność. Jego drewno ma stosunkowo dużą masę, a jego zwarta struktura sprawia, że jest solidne i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Te właściwości wpływają na jego zachowanie podczas spalania – wiąz jest uznawany za jedno z trudniejszych drzew opałowych.
Świeże drewno wiązu ma wysoką zawartość wilgoci, dlatego przed użyciem musi być dokładnie wysuszone. Proces ten może trwać nawet dwa lata, zanim drewno osiągnie właściwy poziom wilgotności. W przeciwnym razie spalanie będzie mało efektywne – pojawi się dużo dymu i sadzy, a ilość uzyskanego ciepła będzie niewielka.
Rozpalanie wiązu może być trudne, zwłaszcza gdy drewno nie zostało odpowiednio wysuszone. Nawet suche polana często potrzebują dodatkowej podpałki, by skutecznie się zapaliły. Z tego powodu nie jest to najlepszy wybór do kominków i pieców, gdzie istotna jest łatwość rozpalania i szybki efekt cieplny.
Wiąz jako paliwo: zalety i ograniczenia
Energetyczna wartość drewna, czyli ilość ciepła emitowanego w trakcie spalania, to istotny aspekt przy doborze paliwa. Drewno z wiązu charakteryzuje się przeciętną wartością energetyczną, wynoszącą około 14–16 MJ/kg. Mimo że nie dorównuje bukowi czy dębowi, przewyższa pod tym względem drzewa iglaste, takie jak sosna czy świerk.
Czas spalania wiązu jest relatywnie długi, zwłaszcza kiedy jest odpowiednio wysuszone. Dzięki swojej twardości i gęstości może żarzyć się przez dłuższy okres, co sprawia, że jest użyteczne do podtrzymywania ognia. Należy jednak pamiętać, że nie tworzy tak jasnego płomienia jak brzoza czy sosna, więc nie zawsze jest odpowiednie jako podstawowe paliwo grzewcze.
Wiąz nie dostarcza tak intensywnego i stabilnego ciepła jak np. grab czy dąb. Dlatego najbardziej efektywne jest jego wykorzystanie w połączeniu z innym drewnem – jako dodatek do bardziej kalorycznego paliwa, co pozwoli dłużej utrzymać ciepło w piecu lub kominku.
Zalety i wady drewna wiązowego
Jedną z zalet drewna wiązowego jest jego względnie prosta dostępność w wielu lokalizacjach można je zdobyć jako drewno z wycinki lub uzyskane z drzew usuwanych przy drogach. Dzięki wysokiej gęstości spala się wolniej, co umożliwia dłuższe utrzymanie ciepła – szczególnie cenią to posiadacze pieców z funkcją długiego żarzenia.
Wiąz ma jednak swoje minusy. Wysoka zawartość wilgoci oznacza, że przed użyciem musi być długo sezonowany – świeże drewno nie nadaje się do spalania. Podczas spalania może prowadzić do intensywniejszego osadzania się sadzy, co wiąże się z potrzebą częstszego czyszczenia komina.
Drewno z wiązu jest również trudniejsze do rozpalenia. W porównaniu do gatunków takich jak brzoza czy sosna, wymaga większego wysiłku i często dodatkowej rozpałki, co czyni je mniej odpowiednim dla tych, którzy szukają łatwego i szybkiego sposobu na rozpalenie ognia.
Porównanie wiązu z innymi rodzajami drewna
Porównując z innymi popularnie wybieranymi gatunkami drewna opałowego, wiąz wypada w sposób następujący:
- Dąb – ma wysoką kaloryczność (około 18 MJ/kg), długo i stabilnie się pali, jednak potrzebuje długiego okresu suszenia.
- Buk – uznawany za jeden z najlepszych opałów, łatwy do zapalenia, wydajny cieplnie i niemalże bez dymu.
- Brzoza – doskonała do rozpalania, zapala się szybko i intensywnie płonie, lecz nie utrzymuje długo ciepła.
- Sosna – łatwo się zapala i daje jasny płomień, ale tworzy dużo sadzy, więc nie jest optymalnym głównym źródłem ciepła.
- Olcha – ma przeciętną wartość opałową, pali się czysto, ale krótko – nie zapewnia trwałego efektu cieplnego.
Wiąz w zestawieniu z nimi prezentuje się przeciętnie – nie jest złym wyborem, ale ze względu na pewne ograniczenia, rzadko jest pierwszym wyborem przy zakupie drewna opałowego.
Wiąz jako paliwo: zalety i wady użytkowania
Wiąz można stosować jako opał, ale najlepiej sprawdza się w zestawieniu z innymi typami drewna. Nie jest to idealny wybór na główne źródło ciepła – jego rozpalanie jest czasami problematyczne, a płomień nie jest zbyt intensywny. Jego atutem jest długie żarzenie się, co pozwala na skuteczne utrzymanie ognia.
Dla osób, które mają dostęp do tego drewna i są skłonne poczekać na jego właściwe wysuszenie, wiąz może być praktycznym dodatkiem do kominka lub pieca. Jeśli jednak priorytetem jest łatwa obsługa i szybkie uzyskanie ciepła, lepiej wybrać gatunki takie jak buk, dąb lub brzoza.
Podsumowując – drewno z wiązu cechuje się przeciętną kalorycznością, długim czasem spalania i wysoką wilgotnością, co sprawia, że potrzebuje sezonowania. Odpowiednio przygotowane, może być wartościowym uzupełnieniem bardziej kalorycznych rodzajów drewna opałowego.