Obgryzanie paznokci u dorosłych - przyczyny choroby, leczenie, porady

Choroba czy zaburzenie?

Obgryzanie paznokci u dzieci

Najczęściej onychofagia występuje u dzieci. Niektórzy lekarze i psychologowie uważają, że może to być związane z przeniesie nawyku ssania kciuka. W przypadku dzieci pojawia się najczęściej między 4 a 6 rokiem życia. Może też wystąpić albo nasilić się w okresie dojrzewania.

U nastolatków onychofagia może wystąpić w ostrzejszej postaci. Odpowiedzialne są za to stres, związany z trudnościami w szkole, konfliktami w rodzinie lub sytuacją społeczną. U młodych ludzi zwiększona jest wrażliwość i podatność na różnego rodzaju nerwice. Jednocześnie nauczyciele i rodzice mogą traktować taką osobę z mniejszą uwagą niż małe dzieci. W tym przypadku można się skupić na łagodzeniu źródeł stresu i nauce radzenia sobie z nimi.

U małych dzieci zwykle nakłada się na palce preparat, który zniechęca je do wkładania rąk do buzi. Można też spróbować regularnie obcinać paznokcie dziecka na krótko. U maluchów jest to dość powszechne i normalne zjawisko, więc leki raczej nie będą potrzebne.

Zwykle u dzieci ten nawyk sam przechodzi. Jeżeli dziecko nie robi sobie za dużej krzywdy, to nie powinniśmy się martwić. Warto też sprawdzić czy przyczyną nie jest stan psychiczny dziecka. Może sytuacja w domu lub w szkole jest dla niego po prostu stresująca. Takiemu dziecku pomożemy zabierając je do psychologa lub zmieniając czynniki stresowe.

Obgryzanie paznokci u dorosłych

U niektórych osób dorosłych obgryzanie paznokci nie mija, a nawet nasila się. W przeciwieństwie do dzieci dorośli zadają sobie pytanie: dlaczego obgryzam paznokcie? Jak w przypadku maluchów i tu odpowiedzi mogą być różne. Najczęściej stres, ale też nawyk, którego nie pozbyliśmy się w okresie dojrzewania.

Współczesna medycyna najczęściej klasyfikuje onychofagię jako zaburzenie kompulsywne. To znaczy, że nasz organizm nie radzi sobie z rozładowaniem stresu w inny sposób. Może też oznaczać, że znaleźliśmy się w sytuacji, w której nie jesteśmy w stanie poradzić sobie bez pomocy z zewnątrz.

O tym jak wygląda leczenie, czy brać leki, czy też stosować inne terapie opowiemy poniżej. W pierwszej kolejności, kiedy zorientujemy się w sytuacji dobrze jest poznać przyczynę. W niektórych przypadkach możemy samodzielnie określić co wywołało odruch. Na przykład stresująca praca, toksyczny związek, przerastająca nas sytuacja. Jeżeli mamy możliwość zmniejszyć źródło stresu, to możliwe, że obgryzanie paznokci zniknie samoistnie. Jeśli szukasz więcej porad, sprawdź także ten artykuł z informacjami, jak piłować paznokcie.

Co zrobić, żeby nie obgryzać paznokci?

Czy mam brać leki?

Mało osób wie, że u dorosłych przyczyną obgryzania paznokci może być niedobór niektórych mikroelementów. Są to: żelazo, miedź i witaminy, zwłaszcza z grupy B. Ich niedostateczna ilość we krwi sprawia, że nasz układ nerwowy jest mniej odporny na stres. Jeżeli zauważasz u siebie inne objawy niedoboru, to spróbuj brać suplementy lub skonsultuj się z lekarzem.

Obgryzanie paznokci można skonsultować z dermatologiem. O tym jakie są skutki dla naszego zdrowia, zwłaszcza dla skóry na palcach powiemy jednak dalej. Dermatolog niekoniecznie poradzi nam co zrobić, żeby nie obgryzać paznokci.

Jeżeli nie jesteśmy w stanie wyeliminować nawyku samodzielnie, to może pomóc wizyta u psychiatry. Obgryzanie paznokci to niekoniecznie choroba, ale może towarzyszyć innym zaburzeniom. Dlatego często u dorosłych stosuje się m.in. leki antydepresyjne. Zwłaszcza jeśli przyczyny zaburzenia były związane z ogólnym spadkiem nastroju, wzrostem wrażliwości na bodźce i poczuciem bezradności.

Onychofagia - inne metody zwalczania

Na pytanie co zrobić z tym nawykiem jest więcej niż jedna odpowiedź. Lekami nie wyleczy się wszystkiego. Jeżeli można uniknąć leczenia farmaceutycznego, to warto poszukać innych metod. Zwykle w ramach likwidowania onychofagii u dorosłych zaleca się terapię behawioralną. Często też lekarze zalecają łączenie farmakoterapii z terapią psychologiczną. Terapia behawioralna ma dwa aspekty:

• Zmiana nawyków – w czasie terapii pacjent uczy się technik relaksacyjnych, uświadamia sobie własne nawyki i relację między przyczyną a skutkiem, uczy się w końcu kontrolować reakcje.
• Kontrola bodźców – ważne jest też opanowanie bodźców, które prowadzą do niechcianych nawyków. Kiedy uświadomimy sobie jakie bodźce prowadzą do obgryzania paznokci, to możemy starać się je wyeliminować.

Oprócz terapii behawioralnej popularnym sposobem leczenia jest hipnoterapia. Terapeuta zniechęca pacjenta do obgryzania paznokci działając na jego podświadomość.

Rzadziej obgryzanie paznokci leczy się innymi metodami terapeutycznymi. Dużo zależy od tego jak bardzo nasilony jest nawyk oraz jakie mogą być jego przyczyny. Czasami osoba obgryzająca paznokcie potrzebuje pomocy w depresji, a nawet pomocy prawnej i psychologicznej w trudnej sytuacji rodzinnej lub społecznej. Onychofagia rzadko jest chorobą oddzieloną od innych czynników.

Skutki obgryzania paznokci

Onychofagia - stopień nasilenia

Obgryzanie paznokci może występować w różnym stopniu nasilenia. Czasami osoby cierpiące na to zaburzenie po prostu obgryzają za bardzo wystające paznokcie lub skórki. W taki przypadku można zastosować preparat zniechęcający. U kobiet może wystarczyć lakier do paznokci lub założenie tipsów.

Prawdziwym powodem do niepokoju jest onychofagia prowadząca do samookaleczenia. Często zdarza się u nastolatków. Osoby młode, które nie opanowały jeszcze w pełni swoich emocji i reakcji, a znajdują się w stresie, mają większą tendencję do autoagresji.

Obgryzanie prowadzące do zranień i zakażeń trzeba zacząć leczyć natychmiast. Skutki nieleczonego zachowania mogą być bardzo dotkliwe. Poza tym ciężka postać onychofagii często wskazuje na zaburzenia innego rodzaju. Należy je rozpoznać i zastosować terapię odpowiednią do potrzeb pacjenta.