Zaskórniki zamknięte - przyczyny, objawy, domowe sposoby na usuwanie

Jak wyglądają zaskórniki zamknięte

Zaskórniki na twarzy - przyczyny ich powstawania

Zaskórniki, zwane też wągrami, to nieestetyczne zmiany na skórze, które wyglądają jak białe lub czarne kropki na skórze. Powstają one w wyniku zatkania mieszków włosowych czy też włosowo-łojowych przez łój, martwe komórki naskórka i brud. Zaskórniki zamknięte znajdują się głębiej w skórze niż zaskórniki otwarte, dlatego też nie dochodzi do nich powietrze i nie zmieniają one barwy. Dlatego też zaskórniki zamknięte, czyli białe zaskórniki, wyglądają jak małe białe grudki na skórze. Natomiast czarne zaskórniki to zaskórniki otwarte, które ciemnieją wskutek dostępu powietrza.

U większości osób pojawiają się zaskórniki na nosie, na czoło i na brodzie, czyli w strefie T, która jest najbardziej podatna na przetłuszczenie. W większości przypadków wągry pojawiają u osób z tłustą cerą. Główne przyczyny powstawania zaskórników to nadmierna produkcja sebum, nieodpowiednie złuszczanie się naskórka czy też nieprawidłowa budowa porów. Na zatykanie się porów i mieszków włosowych wpływają również niewłaściwie dobrane kosmetyki czy też niewłaściwa pielęgnacja skóry.

Czym się różnią białe i czarne zaskórniki

Na twarzy pojawiają się dwa rodzaje zaskórników, czyli zaskórniki otwarte i zaskórniki zamknięte. Zaskórniki zamknięte, czyli białe zaskórniki, powstają w wyniku zaczopowania się porów skóry. Wyglądają one jak białe grudki pod skórą, gdyż są wypełnione kremową masą rogowo-tłuszczową.

Zaskórniki otwarte, czyli czarne zaskórniki, wyglądają jak czarne punkciki na skórze. Pojawiają się głównie na twarzy, lecz mogą występować także na plecach oraz klatce piersiowej. W tym przypadku pory nie są całkowicie zablokowane. Zaskórniki otwarte wypełnione są mieszaniną łoju i martwych komórek. Wskutek utleniania masy te przybierają kolor czarny.

Zarówno zaskórniki otwarte jak i zamknięte stanowią drzwi otwarte dla zakażeń bakteryjnych. Lipidy zawarte w sebum stanowią idealną pożywkę dla bakterii. Dlatego też zaskórniki prowadzą do powstawania stanów zapalnych i mogą przerodzić się w trądzik lub ropne krosty.

Leczenie zaskórników zamkniętych

Zaskórniki na nosie, na czole czy na brodzie, są trudne do wyleczenia. Nie da się ich usunąć przy pomocy wyciskania. Wyciskanie zaskórników, szczególnie zamkniętych, jest o tyle niebezpieczne, że może doprowadzić do rozsiania się zmian na całej twarzy, ponadto może prowadzić do zakażenia bakteryjnego skóry. Wyciskanie może przynieść odwrotny efekt i przyczynić się do nasilenia się trądziku.

Leczenie zaskórników zamkniętych jest trudne, gdyż nie są to zmiany powierzchniowe. Polega ono przede wszystkim na systematycznym oczyszczaniu skóry, aby pozbyć się martwych komórek naskórka, obniżyć produkcję łoju i zlikwidować nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych. Do systematycznego oczyszczania twarzy rano i wieczorem stosujemy kosmetyki lekkie i beztłuszczowe w postaci żelu, pianki lub płynu micelarnego. Dobrym rozwiązaniem jest szczoteczka do mycia twarzy, które również złuszcza stary naskórek. Po oczyszczeniu stosujemy tonik bezalkoholowy, który przywraca skórze prawidłowe pH.

Odpowiednie leczenie zaskórników to przede wszystkim dobry krem na dzień i na noc, peeling oraz dobra maseczka na wągry. Krem powinien być lekki i nietłusty i powinien zawierać alfa- i beta-hydroksykwasy. Peeling przeprowadzamy raz w tygodniu przy pomocy preparatów drobnoziarnistych. Po peelingu na twarz nakładamy maseczkę oczyszczającą. Bardzo dobrze działa maseczka na wągry na bazie glinek lub drożdży. Maseczki tego rodzaju działają przeciwbakteryjnie, ściągają pory, rozjaśniają i wygładzają skórę.

Mając skłonność do zaskórników zamkniętych nie musisz rezygnować z makijażu. Pamiętaj jednak, aby nie stosować gęstych, dobrze kryjących podkładów i pudrów, które mogą dodatkowo zatykać pory. Makijaż dobrze jest zmyć od razu po powrocie do domu.